هفته دفاع مقدس است و همه وبلاگ ها پر است از عکس ها و خاطرات شهدا

اصلا میل نوشتن مطلبی با این موضوع را نداشتم تا اینکه بعد از وبگردی کلا اعصابم به هم خورد و این را نوشتم.

شاید بعد از خواندن این مطلب همه مرا محکوم کنند و به من دشنام بدهند ولی باز روی حرفم پافشاری می کنم و تا آخرش هستم.

مخاطب این حرفم فقط خودم و بسیجی ها و کسانی که سودای سربازی ولی فقیه را دارند می باشد و به بیرون از این وادی کاری ندارم و اصلا به آنها ایرادی نمی بینم.

پس خوب بخوانید و آخرش جوابم را بدهید.

اگر جوابتان را بعد از خواندن این مطلب نگویید لطفا بعد از این دیگر به این وبلاگ نیایید پس خوب گوش دهید.

می دانیم که طبق قول الهی شهدا زنده هستند و نزد پروردگارشان روزی می خورند...

می دانیم که شهدا همچون ستاره ای در شب راه انقلاب ما را نشان می دهند....

می دانیم که هر شاعری به هر نیتی برای شهدا شعری سروده است...

هر جا بودجه اضافی داشته باشیم یادواره و کنگره ای برای شهدا می گیریم و به خانواده شهدا نشان ملی اعطا می کنیم...

این شعر سرودن ها و یادواره گرفتن دیدار خانواده شهدا رفتن همگی درست و بجاست ولی برای این سوال ها چه جوابی داریم:

برای ترویج فرهنگ شهادت چه کار کرده ایم؟؟؟

برای شناخت انگیزه آن رهبر سیزده ساله چکار کرده ایم؟؟؟

در شهر ما از شهید فهمیده فقط یک میدان در ذهن هاست آن هم نه میدان شهید فهمیده بلکه میدان فهمیده!!!

چرا باید در تهران شهید همت فقط با بزرگراه شناخته می شود و شهید چمران با اتوبان و شهید سید خندان با پل؟؟؟

اصلا می دانیم شهید به چه کسی می گویند؟؟؟

اگر می دانستیم مقام و جایگاه شهدا را برای خودمان نردبان نمی کردیم و با آن بالا نمی رفتیم!!!

اگر می دانستیم از شهدا و جانبازان عزیز فقط در تبلیغات انتخابات یاد نمی کردیم!!!

اگر می دانستیم برنامه ها و مستند های دفاع مقدس نیمه شب ها پخش نمی شد آن هم فقط برای پر شدن برنامه تلویزیون!!!

اگر می دانستیم کسانی مثل ده نمکی به خودشان اجازه نمی دادند سینمای دفاع مقدس به دلقک بازی و لودگی بکشانند!!!

اگر می دانستیم اطراف مان را خواص بی بصیرت نمی گرفت!!!

اگر می دانستیم ندای این عمار آن هم با سوز و گداز خاصی از سوی رهبر امت بیرون نمی آمد!!!

(جالب آنجاست که بعد از آن ندای رهبری همگی رفتیم سراغ وبلاگهایی با عنوان این عمار و عماریون و.... آن هم با محتوای بی مورد و وقت تلف کن)

اگر می دانستیم زنده نگه داشتن یاد شهدا به چند عکس و کلیپ در وبلاگ هایمان خلاصه نمی شد!!!

با تو هستم ای بسیجی:

تا به حال چندتا از وصیت نامه شهدا را خوانده ای؟؟؟؟

یکی با کنایه می گفت این روزها پرچم قرمز کم رنگ تر شده

به او گفتم کم رنگ نشده بلکه گرد و غبار فراموشی گرفته است....

الکی پیام شهدا شرمنده ایم نگذارید که این را هم لقلقه زبان مان کرده ایم، فقط بگویید:

بعد از شهدا چه کرده ایم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

************

پی نوشت1: دوستان در حین نوشتن این پست حالم خیلی خراب بوده و شاید تندروی کرده باشم ولی فقط خواستم تلنگری به خودمان بزنم لذا حلال مان کنید

پی نوشت2:

پی نوشت3:

این روزها حضرت مسلم بن عقیل کم کم تنها می شود

چشمش را به راه کوفه می دوزد و التماس می کند که یا حسین به کوفه نیا

اینجا مردمانش بی وفایند

اگر هم می آیی لااقل زینب را با خودت نیاور

40 روز تا محرم

نظرات شما عزیزان:

محسن

ساعت17:53---29 آبان 1392

بهتر نبود به جای گفتن .یکم فقط یکم شعور داشتی و این کارارو عملی میکردیپاسخ:برادر عزیز شما که مرا می شناسید چگونه اینگونه بی پروا سخن می گوید؟ بنده خود ابتداعاً الزام به این معارف را خواستارم. امید که همه ی ما با صواب و کارشناسی سخن بگوییم

mohsen

ساعت23:17---20 آبان 1392

- [ایمیل]

بهتر نبود به جای این پند واندرز ها اول اونا رو تو خودت تقویت کنی . ؟متاسفم.: ?
پاسخ: با تشکر از پیشنهاد شما و حضورتان بنده نه معلم هستم و نه وابستگی نزدیکی با خاندان شهیدان دارم. بله...همه ی ما باید صفات حسنه را برای خود قوَت ببخشیم. آیا شما هم مثل من فکر می کنید؟ آدمیان با کردار و رفتاری که مبتنی بر خاصات شهدا از جمله ولایت پذیری و...یاد آنان را در خود قوت بخشیده و از اعمال افعال ناشایست دوری می کند.امیدواریم همه ی ما به حقیقتی نائل شویم که بگوید یا ایها النسان انک کادح إلی ربک کدحا فملقیه/ البته سفارش به تقوا همواره الزام جدی دارد. برادر عزیزم.

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: